ZOMERvakantie!

Na een lange regenperiode is het dan eindelijk mooi weer! Het gras in de wei is alweer twee keer gemaaid; een keer door ons en een keer door de buurman, die wat robuuster maaigerei heeft. Maar voor het fijne werk, moet toch echt de kantenknipper erbij gehaald worden. En dat brengt Pien op een idee: ze wil nou eindelijk wel eens van dat lange haar in haar ogen af. Dus waar onze regelmatige zullen-we-je-haren-even-knippen-vragen nooit enig effect sorteerden, zegt ze nu uit zichzelf 'hane klippe, mama?'. En zo geschiedde...

Jeppe is nog niet zo ver, wat haren betreft. Wel kan hij al heel aardig zelf zitten als we hem vakkundig neerzeten.

Op de foto: Pien in de tuin. Echt waar! Héél goed kijken, een roze stipje halverwege het weiland...

Vakantie!

Op de eerste dag van de vakantie - nou ja, van de vakantie van Pien, Jeppe en Lonneke, want Peter moet nog een dagje werken - valt de regen met bakken uit de lucht. Dus het binnenspelen wordt voortgezet: Pien danst, voedt Jeppe op en eet 'kerstboom' en Jeppe speelt, breekt in en lacht lief...

En het werd zomer... zomer??

Het is heerlijk, Hollands weer. Ideaal om lekker binnen te spelen!

Pien gaat maar door!

Pien verheugt zich enorm op het avondeten. Ze heeft wel zin in 'poenekakken'!

Onze auto boft maar dat we bovenop de berg wonen! Hij mag steeds naar beneden over de 'glijbaan voor de auto', aldus Pien.

Pien slaat thuis haar handen tegen haar wangen en roept: "Oh my god! Wie wie wie!" We ontdekken later dat ze dat op het kinderdagverblijf heeft geleerd. 'Wie wie wie' is het brandalarm dat een keer per maand getest wordt.

Pien is heel stellig: dat is geen koe, dat is een 'kavlaf'! Als we om bevestiging vragen "een kavlaf, Pien?", antwoordt ze "neehee, een kalluf, natuurlik!"

In de auto klinkt het adagio assai (langzame deel) uit het 5e pianoconcert van Ravel op de radio. Pien: "Lekker liedje!"

Piens jas hangt op de 'hangstok'.

Peter: "Ga je mee tandjes poetsen, Pien?"

Pien: "Neehee! Ikke niet!"

Pien probeert iets ergens in te krijgen. Wij zijn allemaal druk bezig, en hebben dus geen idee wat ze aan het doen is. We horen haar mopperen. Even later komt haar frustratie delen: "Ik lukt niet, mama!"

Speciaal voor Opa!

Een welgemeend lang zal hij leven en nog veel meer!

En dat groeit maar...

Pien weet vandaag heel goed wat ze wil. Zodra ze 's ochtends de kamer binnenkomt, begint ze met stoelen te sjouwen, zet haar kinderen neer en gaat aan de slag!

7-7-'12

Terwijl Jeppe geniet van een heerlijke en behoorlijk rode fruithap, poseert Pien op een wel heel bijzondere manier. Mochten we ooit de auto nog eens willen verkopen, dan hebben we de juiste reclame foto vast in het archief!

Edouard maakt zijn regenpijpkunstwerk helemaal af:

Fijne verjaardag, Apa!

Pien is creatief en weet overal een mooie hoed van te maken...

Babbelaar

Pien is behoorlijk vol van zichzelf. Als ze na het tandenpoetsen weer beneden in de kamer komt, roept ze: “Hallo mama, leuk hè, ik ben er weer!”

Jaren geleden hadden wij een klein buurjongetje, Sebastian, die, toen hij een helicopter over zag vliegen, riep: "Een heligroetekapotter!"

Pien is niet zo snel onder de indruk. Die zingt aan een stuk door het liedje: "Kleinikopper, kleinikopper, mag ik met je mee omhoog!"

Pien speelt graag piepekoe met Jeppe en haar paterwokken zijn nu allemaal weg.

Pien vindt een losse haar op haar trui. Met grote precisie pakt ze het haartje tussen duim en wijsvinger, brengt het voorzichtig naar haar hoofd en zegt bezorgd: “Vastmaken!”