Praatjes

We gaan de kindjes ophalen. Pien en Jeppe zijn buiten aan het spelen. Jeppe zit op een auto. Zijn gezicht licht op als hij mij ziet, maar meteen daarna betrekt het weer. Hij wil nog niet naar huis en roept: "Nee mama! Werken!"

Pien leert veel op het kinderdagverblijf, ook dialect. Zo heeft ze het over haar dikke batsen en noemt Flinn haar sjattepie.

Waar ze het vandaan heeft weten we niet, maar Pien zingt steevast: "En het conduc-conducteurtje draaide aan het wieletje..."

Er zoemt een irritante vlieg rond de eettafel. Het lukt maar niet hem te vangen, dus Pien biedt haar spinnewebber aan.

Slaap lekker

Jeppe zingt voor Flinn: Slaap kindje slaap, daar buiten loopt een schaap, een schaap op witte zzzokken...

De eerste keer

Na lang wachten is het eindelijk zo ver: Pien mag een ochtend oefenen op school. Ze is er helemaal klaar voor en wij ook. Met de hele familie brengen we haar naar school.

"Straks gaan jullie dan allemaal afscheid van mij nemen, hè?!"

Maar vanaf het moment dat Pien haar juffrouw Wendy ziet, heeft ze geen aandacht meer voor ons en het afscheid. Aan de hand van Wendy gaat ze haar schooltas en gymtas met mooie nieuwe gymschoenen opbergen en haar jas ophangen. In de klas staat bij een stoeltje een bordje met haar naam. Ze zit op de hoek, naast Thimo en tegenover Bente; dat zijn haar hulpkindjes voor de dag. Als ze het even niet meer weet, zullen Thimo en Bente haar helpen.

Als Apa en mama haar 's middags komen ophalen, komt ze net het speellokaal uit. Ze springt onze armen in, blij om ons te zien, maar heeft het prima naar haar zin gehad. Ze heeft binnen gespeeld, buiten gespeeld, dingen verteld in de klas, geverfd en ook al iets geleerd.

"Wat heb je dan geleerd, Pien?"

"Dat weet ik niet meer..."

Jeppe beleeft intussen ook een unicum: voor het eerst lekker spelen bij Apa en Ama zonder dat hij het speelgoed hoeft te delen met zijn zus. Hij puzzelt, tractort en bouwt erop los. En hij kijkt bubbies (dat wat Pien telebodies noemt - teletubbies).

Onze buurvrouw op de Berg, Trui - what's in a name? - is een echt breimonster: ze breit een trui en muts per dag. Ze stuurt dozen vol truien en mutsen naar Roemenië. Maar nu mochten wij 6 truien uitzoeken. Zo kan Trui haar truien ook nog eens in gebruik zien. De reacties waren, op z'n zachtst gezegd, wisselend.

In de stemming

Het is nog geen Carnaval, maar hier in het zuiden kan je aan alles zien dat het eraan komt. Ook Pien is al in de stemming en zingt een liedje over Clowntje Piet.

Maar Pien is niet alleen in de stemming voor Carnaval. Er staat namelijk nog iets veel spannenders te gebeuren... Pien mag gaan oefenen op school. En daarvoor heeft ze natuurlijk een 'broodkrommel' en een beker en een schooltas nodig. Ze kiest ze zelf uit en wijdt ze meteen in. Ze loopt eindeloos heen en weer tussen eettafel (de school) en voorkamer (thuis) en luncht uit de trommel en beker.

Ook Flinn eet. Niet uit een broodtrommel, maar gewoon van een lepeltje. Hij smult van 'vergeten groente'; hij heeft in zijn korte leventje al meer pastinaak op dan zijn beide ouders in hun lange levens bij elkaar. Verder laat Flinn zich de knuffels en zoenen van zijn broer en zus welgevallen.

Kleine meisjes

... worden groot. Pien kreeg dit weekend post. Een uitnodiging van de school, om te komen wennen. Ze komt bij juf Wendy in de klas. Ze heeft er erg veel zin in, al kondigde ze vast aan: "Ik ben dan misschien wel een beetje verlegen". Dat mag van ons.