Pien heeft een dubbele oorontsteking en gaat de hele week niet naar school. Gelukkig kan ze wel genieten van het thuisblijven. Heel lief ondergaat ze de driemaal daagse, 5 minuten per kant durende behandeling met oordruppeltjes. Zo lief, dat we soms vergeten dat ze nog op de bank ligt. "Nou lig ik al wel lang genoeg, toch?" Gelukkig is ze aan het eind van de week weer genoeg opgeknapt om naar het kinderfeestje van Orli te kunnen.
Op zaterdag komt Sinterklaas aan in Nederland. Pien zorgt diezelfde avond nog zes schoenen bij de schoorsteen - schoenen van papa, mama, Pien, Jeppe, Flinn en pop Isabella - en een verlanglijstje. Verder zingt ze de hele dag Sinterklaasliedjes, zodat het de Goedheiligman niet kan ontgaan dat hij ons huisje ook even aan moet doen. Dat doet hij dan ook.
Jeppe is een snoepkont en doet er alles aan om die snoepwens in vervulling te doen gaan: "Papa, ik ben de beste en de liefste van de wereld! Mag ik nog een strooptafel?"
Jeppe en Flinn krijgen allebei een blokkenauto in hun schoen. Jeppe krijgt een tractor, Flinn een vrachtwagen. Jeppe is het niet helemaal eens met deze verdeling, hij vindt dat híj de vrachtwagen moet hebben en Flinn de tractor.
"Dus die is van mij, hè papa?" wijzend op de vrachtwagen.
"Nee, die heeft Flinn gekregen van Zwarte Piet."
"Oh nee, dat was een ongelukje!"
Pien zingt uit volle borst: "Zijn knecht staat te lachen en roept ons reeds toe, wie zoet is krijgt lekker, wie stout is krijgt roet."
We kijken naar het Sinterklaasjournaal en horen dat alle Pieten zijn opgesloten. Hoe moet dat nou als Sinterklaas morgen in Gouda aankomt? Pien maakt zich geen zorgen: "Nee mama, dat is op televisie, dat is nep!"
