Lente

In het bos klinkt geklop. "Wat is dat?" vraagt Jeppe.

"Dat is een specht, Jeppe."

"Oh, ik dacht dat het een kraai was die snurkt."

Knap kind

Op 8 maart 2015 constateert Pien, nog voordat we goed en wel begonnen zijn: "Wej syn an t teknun". Vervolgens wordt de stelling in de praktijk gebracht - er verschijnt een zee met een grote boot en een enorme vis, een haai (al heeft 'ie veel weg van een krokodil).

Op 11 maart maakt Pien een overzichtstekening van hun slaapkamer. Jeppe heeft in dit geval een hoog, grijs bed (links op de tekening, met ladder). Haar eigen bed is paars, met ladder en kastdeurtjes (zeer accuraat, alleen de kleur klopt niet helemaal). Pien ligt in haar rode pyjama in bed, Jeppe staat bij de deur. Hij heeft de kleur 'huid' en staat klaar om in bad te gaan. 

Op 14 maart vult Pien zelf het vriendenboekje van haar klasgenootje en vriendin Emilia in. Met een heel klein beetje hulp hier en daar (het bolletje van de b moet naar rechts, dat van de d naar links). Achter 'het leukste liedje is...' staat 'Kinderen voor kinderen'.

Omdat Pien binnenkort jarig is, bijna 5, denken we vast na over een kinderfeestje. Ze bedenkt regelmatig wie ze allemaal wil uitnodigen. "Ik wil dat Nena komt, en Fleur, en Ilse, maar ik twijfel nog over Stella..."

Op de fiets de berg op besluit Pien tot honderdmiljard te tellen - tegen die tijd zullen we toch wel boven zijn. In stilte begint ze. Na een paar seconden zegt ze: "Mama, ik ben al bij de tweetallen." Wat dat zijn? "Dat zijn die je met twee letters schrijft." Bij welk getal dat de tweetallen dan beginnen? "Bij dertien" ... stilte... "oh nee, bij tien!"

"Ik weet wat zoogdieren zijn. Dat zijn warmbloedigen."

Piena da Geulli

Een late nazaat van Leonardo da Vinci? Of toch een genetische link met de grote Johannes?

De volgende mijlpaal

Geen kleine ukkies meer op de Berg. Sinds 1 maart bewegen alle gezinsleden zich op twee benen voort.