Laatste dag

Het is de laatste schooldag voor de zomervakantie en voor Pien is het helemaal een speciale dag: haar laatste als kleuter. Volgend schooljaar zit ze in groep 3. "Dan ben ik een écht schoolkind!"

Vanwege het warme weer mogen de kleuters in zwempak en zwembroek naar school en doen ze waterspelletjes. Pien geniet van het waterpistolengevecht, maar Jeppe heeft minder waterpret: "Ik werd er helemaal nat van!"

Flinn wordt groot. Hij is van zijn babybedje naar een groot bed verhuisd en deed voor de eerste keer een grote boodschap op het potje. Op de vraag of hij nou voortaan altijd op het potje of de wc gaat, antwoordt hij: "Nee, dat heb ik al eens al gedaan. Dat hoeft nou niet meer."

Hoofddeksel

Flinn heeft een wat schrikkerige bui. In de auto roept hij bij ieder geluid: "Ik schrik me 'n hoedje!  Ik schrik weer m'n hoedje!"

Jaarsluiting

Ze moeten nog een weekje naar school, maar de jaarsluiting zit er vast op. En wat voor eendje!

In bad en op reis

Wij hoeven straks de baby niet meer in bad te doen. Daar hebben we iemand voor!

En Pien en Jeppe zijn toe aan vakantie. De school faciliteert!

Proficiat, opa Leen!

Vervoegingen

Apa is apetrots op zijn jongste kleinzoon. Hij gaat regelmatig een stukje met het mannetje fietsen en Flinn heeft onderweg geleerd te schakelen. Als ze wegrijden bij een stoplicht, weet Flinn dat hij weer mag. Tot twee keer toe laat hij Apa weten dat hij heeft "geschakeld". Dus hij heeft technisch inzicht én taalgevoel, want welk kind van nog geen drie kan het woord 'schakelen' op de juiste manier vervoegen?!

Dat technisch inzicht daar zijn wij het tot op zekere hoogte mee eens. Over het taalgevoel twijfelen wij nog een beetje. Op zondagochtend meldt Flinn zich met een stapeltje kleren: "Mama, ik wil worden aangekloot!"

Als kleine baby ging Flinn vaak wandelen met Ama. Om naar het bos te kunnen, moesten ze langs de tuin van de buren, waarin vier kleine keffertjes bij iedere voorbijganger flink van zich laten horen. Baby Flinn schrok steevast van het felle geblaf. Ama stelde hem en de hondjes gerust door te zeggen: "Hoeft niet hondjes, wij zijn het maar."
Afgelopen zondag, het is prachtig weer. Flinn en Jeppe spelen met de duplo. Zeer geconcentreerd worden er brandweerauto's, helikopters, vliegtuigen, en torens gebouwd. Bij de buren blaft een hondje. Flinn kijkt niet op of om, maar mompelt: "Hoeft niet hondje, ik ben het maar."

Vreemde vogel

Er zit een vogel op het dak van de overburen. "Kijk," roept Flinn, "een kraai!"

Ik ben het niet met hem eens. "Nee, Flinn, da's een duif."

Flinn: "Of een kraai, dat kan ook kunnen!"

Flinn is dol op zijn grijze auto. Hij draagt 'm de hele dag met zicht mee, bij voorkeur in een lichtblauw make-up koffertje. Hij weet ook precies om wat voor een auto het gaat: een srietroewèn!

Kleine update

Pien rent trots naar boven, waar Peter de jongens helpt aankleden: "Ik was de eerste die de baby heeft gevoeld!" Inderdaad, Viertje begint zich voorzichtig te roeren. Dat vieren we met een ballonnetje!