Een grieperige middag

We hebben een ziek jongetje, dus een perfect excuus voor een hele middag dvd's kijken en nog een paar oude pareltjes online zetten.

Tussen kerst en oud & nieuw

We gaan een paar nachtjes naar Oldemarkt en maken van daaruit een drietal uitstapjes,waarvan er een vrij letterlijk in het water valt.

Vrolijk kerstfeest!

Pien gaat op kerstavond mee naar de kerstviering in Sittard waar een deel van Lingua zingt. Pien zingt alle liedjes mee, of ze ze nou kent of niet.

Flinn speelt dat hij dokter is. Het heeft een stethoscoop in zijn oren en luistert naar mijn hart: "Ja, oké, dat kan nog wel even." Dan luistert hij naar mijn buik: "Oh, ik hoor het al: teveel gegeten!"

Christmas time!

De laatste schooldag van dit jaar is voorbij. Er staan drie kerstbomen in huis en dankzij Pien hebben we een prachtige kersttafel.

De boom hangt vol met verschillende soorten kerstkransjes. Jeppe lust er geen enkele van. Flinn wel, al heeft hij niet echt een idee waar hij nou zo van geniet. Hij komt regelmatig even vragen: "Mogen we nog een croissantje?"

Concert!

Op spectaculaire wijze werd ze ingeleid door de voorzitter van de Geulse harmonie: "Nog nooit vertoont in de geschiedenis van de harmonie, een leerling die pas drie lessen heeft gehad en nu al voor ons gaat voorspelen, hier is: Pien Vermeer!!" En daar ging ze, in haar mooie, nieuwe concertoutfit, met de fanclub op de eerste rij.

Witte wereld

Er was ons een witte wereld beloofd, maar toen we opstonden was alles alleen maar heel nat. Heel voorzichtig begon er wat te vallen tegen een uur of 10. En uiteindelijk konden we zelfs een sneeuwpop maken, sleetje rijden en een sneeuwballengevecht houden! Nu is alles weer verdwenen, inclusief Olafdepolaf.

Jeppe: "Mama, ik moet eigenlijk iets tegen de kerstman zeggen."

Omdat wij niet met de commercie mee willen gaan en dus het geloof in deze man niet al te zeer promoten, reageer ik wat verbaasd: "De kerstman, bestaat die dan?"

"Ja, dat is de broer van Sinterklaas!"

Flinn wil sleetje rijden: "Mama, zullen we een spelletje doen? Dan ben ik de kerstman en mag jij de slee trekken!"

Flinn zit te spelen: "Deze auto is Finn McMissan en hij verslist!" (gebaseerd op de film Cars: Finn McMissile die slipt)

De vierjarige Flinn schrijft graag en vaak zijn eigen naam, maar dat gaat vervelen, dus hij vraagt om wat variatie. Met wat hulp staat er niet veel later 'L O N N E K E' op het bord in de keuken.

"Hé Flinn, wat heb je daar nou geschreven?" vraagt Peter.

"M A M A!" is het antwoord.

't Heerlijk middagje is gekomen...

Domme Piet was de zak vergeten, dus er waren maar twee cadeautjes op pakjesavond, een cd van Kinderen voor Kinderen en een prachtig schaakspel. Op woensdagmiddag verraste Domme Piet ons door nog een grote, volle zak in de schuur te verstoppen. Een half uurtje uitpakken en daarna een heerlijk lange middag bouwen en spelen.

Dubbelfeest!

Een jaar geleden vertelde we Jeppe: "Als jij jarig bent geweest, wordt je zusje geboren," want op 29 november stond de keizersnede gepland. Neeltje besloot anders en diende zich op 27 november al aan. Dit tot grote verwarring van Jeppe, want hij was toch nog niet jarig geweest?!

Dit jaar begreep hij heel goed wat er gaande was, en genoot hij met volle teugen van het dubbele verjaardagsfeest. En Neeltje? Die pakte met alle plezier haar cadeautjes uit.

Vlak voor zijn mensenfeestje en eigen verjaardag mag Jeppe naar de feestjes van twee vriendjes. Op vrijdag heeft hij veel plezier in Fun Valley, op het feestje van Enzo. Op zaterdag mag hij naar het feestje van Bent, maar daar heeft hij iets minder zin in: "Als we maar niet wéér naar Fun Valley gaan, want dát heb ik onderhand wel gezien!"

Neeltje deelt op het kinderdagverblijf mandarijntjes uit met plakoogjes. Als we haar aan het einde van de dag komen ophalen, zitten alle kinderen onder de oogjes: op hun handen, op hun trui, op hun wang, op hun oren. Als we vragen waar die mooie oogjes vandaan komt, weet kleine Charlotje ons dat haarfijn te vertellen: "Meeltje was jarig!"

Aanstormend talent

Na een oriëntatiecursus wist Pien het zeker: ze wil op trompetles. Via de plaatselijke harmonie is dat snel geregeld en op 21 november was het zover. Zie en hoor hier haar eerste schreden op de toeter.

 

Thuis laat ze meteen horen wat ze allemaal geleerd heeft. Neeltje en Jeppe weten nog niet precies wat ze ervan moeten vinden, maar Flinn duikt er, na dit filmpje, meteen op en toetert moeiteloos het ritme van Mieke heeft een lammetje. Wij vermoeden hier twee geduchte concurrenten voor Håkan Hardenberger... wie? Oké, Dizzy Gillespie.

Kastje kijken

Flinn: "Mama, ik moet vanavond televisie kijken!"

Ik: "Waarom dan, Flinn?"

Flinn: "Nou, ik heb jeuk, dus ik moet vanavond naar het jeukjournaal kijken!"

Mannenpraat

Jeppe werpt een blik in de toekomst: "Mama, als ik later met Catoo in een huis woon, dan mag jij bij mij komen wonen. En als je dan dood bent, dan ga ik iedere avond slapen op jouw graf. En als je dan alleen nog maar botjes bent en daarna je botjes ook weg zijn, dan ben je opgestaan uit de dood. Net als Jezus."

Flinn: "Mama, mag ik later met jou trouwen? Wat is dat eigenlijk, trouwen? Ik denk altijd dat dat is dat je dan aan een touw vastgebonden bent en in een diepe kuil zakt, langs de leeuwen."

Jeppe en Flinn staan tegen de muur, armen gespreid: "Kijk, wij zijn aan ons kruis genageld!"

Lekker weekend

Er wordt druk onderhandeld over stempels, wie mag welke. Flinn wil die met roze hartjes: "Want ik ben I love you!"
"Wat bedoel je daarmee, Flinn? Wat is dat, I love you?"
"Nou gewoon, ik ben I love you op Noyana!"

Jeppe blijkt ook I love you te zijn, op Catoo en Tjodun en Brechtje. Dat is niet per se een probleem: "Ik koop een groot huis en daar ga ik dan wonen met Catoo en Tjodun en Brechtje. En ik ben dan samen met Catoo en dan kies ik nog twee jongens erbij, Enzo voor Tjodun en Jarne voor Brechtje."

Pien en ik lezen samen Kruistocht in spijkerbroek, van Thea Beckman. Ze kan het prima volgen, al moet je zo nu en dan een moeilijk woordje uitleggen. In een onbewaakt ogenblik, ze zit te spelen, hoor ik haar roepen: "Kom op, we gaan de Saracenen uit Jeruzalem verjagen!"
Als Jeppe het heeft over heksen en weerwolven weet Pien: "Oh Jeppe, nou ben je een ketter."
Wij verdedigen Jeppe: "Maar Pien, Jeppe kan daar toch in geloven?!"
"Maar dat is niet het ware geloof!"

Zingen, schaken en lezen

Jeppe en Pien zijn naar het concert van Lingua e Musica geweest, waar onder andere een voorproefje werd gegeven van de Messiah die, deels, tijdens de Heiligdomsvaart in 2018 door het koor zal worden opgevoerd. We studeren al maandenlang aan de stukken die we uiteindelijk uit ons hoofd moeten kennen. Jeppe en Pien horen de stukken één keer en zingen ze uit het hoofd en uit volle borst:

vergelijk: Lift up your heads

vergelijk: All we like sheep have gone astray

Verder doen zowel Pien als Jeppe tegenwoordig aan schaken op onze telefoontjes. Als je de houding ziet, snap je meteen waarom jeugdzorg maximaal 1,5 uur schermtijd per dag aanbeveelt.

En Neeltje, ach, die leest National Geographic.

 

Griezels en superhelden

Het thema van de kinderboekenweek is 'eng', en Jeppe en Flinn doen graag mee in dit thema. Iedere ochtend na het tandenpoetsen blijven ze nog even hangen in de badkamer: er moeten hoorntjes gemaakt worden, met haarlak en föhn.

Flinn tilt zijn voet op voor Marleen zodat zij z'n schoen uit kan trekken.

Marleen: "Tsjonge Flinn, ben je een beetje lui? Ben je in een... hoe heet zo'n bui?"

Flinn: "Een regenbui!"

Pien wordt verblind door een tegemoetkomende auto: "Hee, maak mij eens even niet blind! Ik moet mijn school nog afmaken en daarna nog even naar de universiteit!"

Jeppe heeft last van het vrolijke gezang van Flinn: "Flinn, hou op, zo kan ik me niet concentreren! Ik ben aan het tellen, ja?! Ik ben al bij een miljoen!"

Een kleine vijftien seconden later: "Nou ben ik al bij negen miljoen!"

Avontuur

Op de eerste dag van de herfstvakantie trekt de BSO er met een groep van 30 kinderen, inclusief Pien, Jeppe en Flinn, op uit. Met de trein van Bunde naar Maastricht, vervolgens te voet van het station naar de Maas, daar de boot op om in Sint Pieter weer aan wal te gaan en de grotten in te duiken. Tot overmaat van feest mogen Flinn en Jeppe die avond ook nog bij Apa en Ama slapen. Omdat ik toch wel nieuwsgierig ben hoe ze het gehad hebben, bel ik ze even. Jeppe komt aan de telefoon en vertelt lang en uitgebreid over het avontuur dat hij beleefd heeft: "En toen waren we in de grot en moesten we tegen de muur aan gaan staan maar ik had mijn spidermanpak aan dus bij mij deed het geen pijn en toen deden ze het licht uit en moesten we steeds ja roepen want dat was de naam van onze groep en toen riep ik dat ook maar ik vond het wel een beetje eng want ik was een beetje bang en toen deed Bas zijn lichtje aan want die was bij mij maar alleen maar een heel klein beetje aan zodat je nog bijna niks kon zien en... nou, waar was ik?"

Het verhaal gaat verder waar het gebleven was: "en toen gingen we allemaal weer uit de grot en toen mochten we weer op de boot en nu gingen we ook weer in de trein maar het was een andere trein want eerst kon ik niet zitten maar nu wel want nu waren er stoelen en... hé, ik heb mijn sokken verkeerd om aan!"

Vervolgens komt Flinn ook nog even vertellen: "Ik was op de boot en met de trein en in de grot en nou gaan we met de treinen spelen" waarop hij, met de telefoon in zijn hand, aan de slag gaat om een mooie rails te bouwen. Het was een dag vol avonturen!

Wit huis

Pien luistert met een half oor naar het radio-1 journaal. Er wordt verslag gedaan van de vreselijke gebeurtenis in Las Vegas, waar ze gelukkig niet veel van mee krijgt. De laatste zinnen van het nieuwsbericht trekken haar aandacht: 'Op veel plekken in de Verenigde Staten worden de slachtoffers van de schietpartij herdacht. Ook in de tuin van het Witte Huis hielden president Trump en zijn vrouw een minuut stilte.'

"Huh? In de tuin van welk witte huis? Wij hebben toch ook een wit huis? Was Trump in onze tuin??!"

Drie landen binnen 5 seconden

We maakten gebruik van het prachtige weer om toerist in eigen streek te spelen. We maakten een uitstapje naar het Drielandenpunt, waar Neeltje voor het eerst in haar leven poffertjes en een ijsje at.

Mutsen en huisvlijt

Zo broer zo zus, dol op mutsen. En als de leerkrachten een studiedag hebben, en de kinderen dus een dagje vrij, houdt 'grootzus' Pien zichzelf bezig: ze maakt een insectenhotel.

Bla-bla-bla

Neeltje ontdekt haar stem en daar mag iedereen van meegenieten.

Nu het met die stembanden wel goed zit, is het tijd om haar woordjes te gaan leren.

Ik: "Neeltje, zeg eens pa-pa. Pa-pa. Ma-ma. Ma-ma."

Flinn: "Neeltje, zeg eens fo-to-toe-stel."

Gelukkig hebben we de foto's nog

Lang geleden, nog voordat we op vakantie gingen, waren Pien, Jeppe en Flinn een dagje uit met Apa en Ama. Met de trein van Maastricht helemaal naar Utrecht om het Spoorwegmuseum te bezoeken. En hoewel het inmiddels veel gebeurd is, staat het in het collectieve geheugen gegrift: ze hebben het er nog steeds over.

Wat is er dan gebeurd? Bij de start van het nieuwe schooljaar gingen er drie kindjes naar school: Pien naar groep 5, Jeppe naar groep 3 en Flinn naar groep 1. Die laatste was vooral geobsedeerd door het feit dat hij als enige peuter tussen de kleuters zat, want hij was nog maar 3! Maar sinds 8 september mag hij zich met recht een échte kleuter noemen.

Flinn: "Mama, wanneer ben je klaar? Om zeven unie? Maar dat was gisteren!"

Flinn zit amper een week in groep 1: "Het was wel leuk op school, maar ook een beetje saai, want we hadden vandaag geen rekenen en ook geen spelling."

Flinn mag voor zijn 4e verjaardag uitdelen op school. Daarbij krijgt hij hulp van twee astistenten die hij zelf mag kiezen. "Ik had Mels en nog een meisje, maar ik weet niet hoe die heeft. Ze is het vriendinnetje van Rosa."

Jeppe weet te vermelden dat het betreffende meisje India heet. Het is een heel bijzonder meisje, "want haar vader is een Spanjeder en haar moeder is een Engelander!"

Uit en thuis

Vakantie! Voor het eerst in jaren doen we aansluitend aan ons weekje Heufelwinden een weekje in een vakantiehuisje. We genieten aan de Moezel, in het wijndorpje Bremm. We hebben een heerlijke tijd!

Vakantie!

Dagjes uit, klusjes in huis, imposante bouwsels - wij vermaken ons wel!

Druk weekend

Op vrijdag 7 juli de jaarsluiting. Jeppes klas, mét Flinn, gaat naar de speeltuin, en Pien constateert dat er niks is veranderd. Maar dan verandert er toch iets op zaterdag: we gaan naar het oude Rome in Bocholtz. En alsof dat nog niet sprookjesachtig genoeg is, bezoeken we op zondag de sprookjestocht in Beek. En tussen de bedrijven door doet Neeltje, gewaterpokt en al, verwoede pogingen te kruipen. Het was een enerverend weekend!

En Flinn, wat vond jij het mooiste sprookje? "Uhm... eh... Assepoester en de zeven dwergen!"

Flinn: "Als ik straks vier ben, dan mag ik alle dagen naar school, hè? En als ik zes ben dan mag ik ook alle dagen  naar school."

Wij: "Nou, als je zes bent dan móet je alle dagen naar school."

Flinn: "Nee, 'móeten' mag je niet zeggen. Als ik zes ben mág ik alle dagen naar school moeten."

Flinn: "En weet je papa, ik ben al bijna jarig. En dan word ik al heel oud. Al ouder dan jij. Al zevenenzestig!"

Voor Iris

Gefeliciteerd, lief, groot nichtje van ons! Flinn en wij kunnen helaas niet op je feestje komen, maar we kunnen natuurlijk wel heel mooie liedjes voor je zingen. Daar mag je zo vaak naar kijken en luisteren als je wilt! Fijn verjaardag, lieve meid!

Flinns eerste schooldag

Eindelijk was het dan zover, Flinn mocht naar school! Bij Jeppe in de klas mocht hij een ochtend oefenen. Dat ging perfect - hij vond het heerlijk! Helaas botste Jeppe diezelfde middag tegen een vriendinnetje in de gymzaal. Zij had niks, maar hij hield er een mooi souvenir aan over dat over de dagen steeds mooier werd.

Neeltje leest een boek

Na een drukke werkdag maakt deze aanblik toch weer alles goed!

Daar is de zon!

Mooi weer, dus tijd voor uitjes en buiten zijn. Jeppe viert zijn kinderfeestje op zijn 5-en-een-halfde verjaardag, en Neeltje slaapt in tussen dwars door haar verhalfjaardag heen. Er wordt gevaren en gefietst.

Fietsen fietsen fietsen

Op de fiets, mooi weer en veel vliegjes, dus zonnebrillen op. Flinn herinnert zich een vorige fietstocht: "Toen had ik ook een zonnebril op, maar jij niet, hè mama, jij had toen gewoon blote ogen!"

We rijden langs een wei met schapen. "Kijk mama, een schapenwei."

We rijden langs een wei met koeien. "Kijk mama, een koeienwei."

We rijden langs een wei met paarden. "Kijk mama, een paardenwei."

We rijden langs een wei met vogels. "Kijk mama, een vogelwei, maar die kunnen ontsnappen, want het hek staat open!"

Oordopjes, hapjes en spreekbeurten

Pien mocht met haar klas naar een muzikale voorstelling, 'Alles in de wind'. Uiteraard werd voor het vervoer van de kinderen wel gerekend op rijdende ouders. Ik zag mijn kans schoon en meldde mij aan als chauffeur met medenemen van Flinn, onder het mom dat ik voor hem geen oppas kon vinden. Gratis voorstelling ter compensatie van de benzinekosten.

Het verhaal over een koning die schipbreuk leed en zijn koningin moest missen door het waaien van de verschillende winden was abstract en summier - zo af en toe had ik zelfs moeite het te volgen. Pien had er dan ook niet veel van begrepen - "de koning ging naar het strand en de koningin bleef thuis" - maar de muzikale ondersteuning was leuk.

Na afloop werd de kinderen gevraagd of ze wisten hoe de verschillende instrumenten heten. De dwarsfluit kende iedereen, de klarinet was onbekender, en alleen Pien wist dat Marleen (!) de hobo en althobo bespeelde. De basklarinet kende niemand, al stak Flinn enthousiast zijn vinger op toen de actrice de kinderen aanmoedigde de vinger op te steken als ze het antwoord wisten.

Op weg naar huis vroeg ik Flinn wat hij het mooiste instrument in de voorstelling had gevonden. "De contrabas, want dat is zo'n moeilijk woord!" Toen ik hem eraan herinnerde dat er geen contrabas in voorkwam, paste hij zijn antwoord aan: "De basknarilet!"

Flinn vertelt op het kinderdagverblijf aan Diana dat hij vanavond naar Apie en Amie mag. "Daar gaan we eten, maar we blijven niet slapen. Het kan tenslotte niet iedere dag feest zijn!"

Als ik hem kom ophalen, vertel ik hem dat het vandaag wel degelijk feest is: we gaan naar Apa en Ama én blijven daar slapen. Blij springt hij achterop de fiets. Bij binnenkomst op de Laan roept hij enthousiast: "Ama, het is feest!"

"Jazeker," bevestigt Marleen, "er staan bloemen in de kamer, want Jeroen heeft een baan!"

Terwijl Flinn zijn jas uit doet en de kamer in loopt, vertelt Marleen dat Jeroens detachering bij de Provincie Groningen vanuit DLG heeft geresulteerd in een vaste baan bij de Provincie (proficiat, Jeroen!). Al keuvelend lopen we de kamer in waar Flinn naarstig alle kastdeurtjes open trekt.

"Wat zoek je Flinn?"

"De baan van Jeroen!"

Flinn (3 jaar) zit te spelen: "Red mij, vliegend reptiel! zei de brachiosaurus. Nee, zei de pterodactylus, ik moet eerst even naar mijn vriend de diplodocus en de velociraptor."

We zijn een tijdje geleden naar een familiedag in het Westland geweest en omdat Pien op school het een en ander leert over Nederland, hebben we het principe van de provincies uitgelegd. Terwijl we Pien vertellen dat het Westland in Zuid-Holland ligt, zit Flinn achterin de auto met Jeppe te spelen met de brachiosaurus en de pterodactylus.

Een aantal weken later, Flinn zit weer eens te spelen, nu met zijn auto: "Kijk mama, deze auto komt uit Hollahollaland. Dat is echt héél ver, daarvoor moet je met de trein."

Overal in Maastricht wordt aan de weg gewerkt. Ze hebben de smaak te pakken na het gereedkomen van de A2-tunnel.We zitten in de auto en rijden langs de wegwerkzaamheden. Er staat een interessant groene werkconstructie op wielen, waarschijnlijk een asfaltapparaat. Flinn: "Kijk eens, wat is dát nou voor een groen voertuig?"

Wij weten het ook niet en praten er een beetje overheen. Een paar minuten later klinkt het van achter uit de auto: "Maar nou weet ik alsnóg niet wat voor een voertuig dat was!"

Ik moet van mezelf wat vaker op de fiets naar het werk om de restantjes Neeltje van mijn buik af te trainen. Zoiets is natuurlijk alleen maar zinvol als het een beetje zwaar is, dus neem ik altijd een kindje mee achterop, meestal Flinn. Maar echt gemotiveerd ben ik niet, dus ik grijp ieder excuus aan om niet te hoeven fietsen. Ik bespreek in de keuken met Peter dat het misschien niet slim is om morgen op de fiets te gaan, want het zou wel eens kunnen gaan regenen en dat is niet zo fijn voor Flinn. Klinkt het uit de voorkamer: "Ik kan wel tegen regen, hoor mama!"

Dus als het dan een stralende, maar koude ochtend blijkt te zijn, krijgt Flinn handschoenen aan en stappen we op de fiets om lekker te genieten en te trainen tegelijk. Flinn test onderweg zijn kennis van voertuigen: "Hee, een Toyota, een Volkswagen, een Ferrari, een Skoda, ..." en zijn kennis van bloemen: "Hee, een paardenbloem, maagdenpalm, en dat is mijn lievelingsbloem: kievitsspeenkruid!"

Een drukke meivakantie

Pien en Jeppe hebben vrij, maar toch moet Pien bijzonder vroeg opstaan. Iedere ochtend om zes uur gaat de wekker, want van zeven tot tien ligt Pien in het zwembad. En ze ligt er niet alleen, ze is er bijzonder hard aan het werk, want ze doet een turbo-zwemcursus. Halverwege de eerste week wordt ze ziek en zijn we allemaal in spanning of ze fit genoeg blijft om de cursus af te ronden. Ze houdt vol, zet door, en vandaag, op 5 mei haalde ze haar zwemdiploma A. Onze turboheld!

Flinn aan de praat

Flinn staat dromerig voor zich uit te staren. "Sta je te contempleren, Flinn?" Hij knikt. Even later zitten we aan tafel. "En, Flinn," vraagt Peter, die even weg was om Pien naar de zwemles te brengen, "wat heb je vanochtend gedaan?"

"Ik stond te klompeteren."

Flinn heeft een goed geheugen, maar zo af en toe wisselt er een lettertje in zijn hoofd. We fietsen langs een kersenboomgaard. "Kijk mama, daar staan allemaal hersenbomen." Dan ziet hij een omgevallen boom waar alleen nog een klein stukje stam van overeind staat. "En kijk daar mama, een hersenstam!"

Ze zitten een boekje te lezen over een olifant. Peter, nooit te beroerd om zijn kroost het een en ander bij te brengen, heeft al ooit uitgelegd dat je aan de grootte van de oren kunt zien waar de olifant vandaan komt.

Peter: "Olifanten met grote oren komen uit...?"

Flinn: "Afrika."

Peter: "En olifanten met kleine oren komen uit...?"

Flinn: "Meerssen!"

Jeppe valt en schaaft zijn knie. Hij kom heel zielig met een nat papiertje op zijn knie bij ons in te tuin zitten. Niet lang daarna horen we Flinn op zijn ziekenwagenmotor (loopfiets) aankomen.

"Tuutaaatuutaaatuutaaa! Hé, wat is híer gebeurd?"

Jeppe antwoordt met een van zieligheid doortrokken gezicht: "Ik was gevallen, Flinn, en nou heb ik bloed, want m'n vel is eraf gegaan op de stoep."

Flinn maakt direct rechtsomkeer: "Tuutaaatuutaaatuutaaa!"

"Wat ga je doen, Flinn?"

"Even Jeppe z'n vel zoeken zodat ik hem weer kan maken!"

Bolleboosjes

Pien is doorgestroomd naar groep 4 omdat ze zich in groep 3 toch echt verveelde. En bij die versnelling hoort natuurlijk ook een fris, vlot kapsel!

Omdat ze zich zo verveelt, mag ze haar eigen boeken meenemen naar school. Nadat ze alle Reis-door-de-tijd boeken van Geronimo uit had en ook de Pinkeltjes, Sjakies en Abeltjes min of meer van buiten kende, had ze nog wel een boek dat ze mee naar school wilde nemen:

Moeders zingt in een kamerkoor en daar staan niet zelden geestelijke werken op het programma. De stukken hangen aan elkaar van amens en alleluia's en dat nemen ze over. Al springend op de trampoline klinkt het uit drie keeltjes: "Ammeloela, ammehoela!"

Er hangt sinds kort een klok in de woonkamer die dankbaar en vaak gebruikt wordt om te oefenen met kloklezen. Pien en Jeppe lezen al behoorlijk accuraat en Flinn is aardig op weg: "Kijk Pien en Jeppe, het is kwart over vier, kijk maar, de kleine wijzer staat op de zeven en de grote wijzer op de puh van Pien!"

Feestdagen

Pien wordt 7 en we vieren een familiedagje met een bezoekje aan zee. Flinn ziet voor het eerst bewust met eigen ogen de zee: "OH, DE ZEE!! DE ZEE!!! ZIE JE DAT?! DAAR IS DE ZEE!!"

Het eerste wat Flinn doet als hij op het strand aankomt, is een hand zand pakken en naar zee lopen. Hij legt uit: "Ik ga soep maken, voor mijn vrienden. Maar voor de nep, hoor. Je moet het niet echt proeven, het is veels te zout!"

Gedurende de dag vermaakt Flinn zich met zijn grote nicht Bo die heel lief schelpjes met hem gaat zoeken, hem duwt op de schommel, hem in de bolderkar rondrijdt, en hem een zeer dikke knuffel geeft bij het afscheid. De hele dag is het Bo voor en Bo na. Kortom, Bo heeft het helemaal gemaakt bij Flinn; hij is dol op Bo. Als we wegrijden zit hij dan ook hard te zwaaien en te roepen: "Daahaag Muk! Doeidoei Muk, tot de volgende keer Muk!" Kort van geheugen...

Tussen professoren

Pien krijgt een vriendenboekje mee naar huis. Zo'n boekje met vragen als 'hoe heet je', 'wanneer ben je jarig', 'wat is je lievelingskleur' en 'wat wil je later worden'. De antwoorden zijn over het algemeen vrij standaard en voorspelbaar. De meeste meisjes hebben als lievelingskleur roze, de jongens blauw. De meeste jongens worden brandweerman, of politieagent, of astronaut. De meisjes worden over het algemeen dierenarts, of juffrouw, of mama. Zo niet Pien. Haar lievelingskleur is blauw, en ze wil 'profesor' worden. Gezien het zelfgeschreven epistel waar ze recent mee thuiskwam, voorzien wij een carrière als evolutionair bioloog.

Haar broer is al aardig op weg om net zo'n bolleboos te worden:

Het gaat wat snel, maar hij 'leest' hier 'verse halfvolle melk'.

Aan het ontbijt heeft Flinn zijn beker verse halfvolle melk tot op de bodem leeggedronken.

Ama: "Wil je nog een beker verse halfvolle melk, Flinn?"

Flinn: "Nee, doe mij maar een biertje!"

Van winter tot lente

Beleefde jongens

Flinn is een zeer beleefde jongen. Zelfs als Apa en Ama er voor de zoveelste dag op rij zijn, en ze vertrekken als hij net middenin een spannend speelavontuur met zijn treinen zit, neemt hij heel netjes afscheid: "Tot ziens, Ama, fijn dat je er was."

Jeppe doet dieren na en wij mogen raden welk dier hij is. De slang en de slak zijn niet moeilijk, maar het volgende dier kent niemand. Jeppe helpt ons uit de brand: "Het is een giftige hazedís!"

Jeppe zit bij Neeltje. Ik vertel hem dat hij vroeger, toen hij klein was, Pien 'Pippa' noemde, en vraag hem hoe hij denkt dat Neeltje hem zal gaan noemen. 'Urre' is het antwoord. Meteen daarop lacht Neeltje breed en zegt "Urre orre".

"Hee," roept Jeppe, "ze praat over mijn oren!"

Flinn is voor een checkup bij het consultatiebureau als het brandalarm af gaat. Hij gaat samen met Marleen op onderzoek uit en ze zien vier brandweermannen het pand betreden. Gelukkig blijkt het vals alarm, maar Flinn blijft vriendelijk. Hij doet de brandweermannen persoonlijk uitgeleide: "Doei doei! Daar staat jullie brandweerwagen."

Nog meer moois

Er hoeft niet altijd een aanleiding te zijn voor een nieuwe post. Onze schatjes zijn bijzonder genoeg om zomaar voor de gewoon te delen!

Rooie Nella

Een vriendelijk winterzonnetje schijnt de kamer in en verlicht Neeltjes achterhoofd. "Oh kijk!" roept Jeppe vol verwondering, "Oranje met goud!" Ze lijkt inderdaad wat rossig.

De cd van Kinderen voor Kinderen is razend populair in huize Berg. Uit volle borst wordt er meegezongen:

"Voor altijd jong, dat is mij opa, klimt in de bomen, kan marathons lopen, zo chill"

Ook Flinn kent de tekst, bijna:

"Voor altijd jong, dat is mijn opa, klimt in mijn oma, zo chill"