Het was een mooi afscheid. De sneeuw die viel toen we Nannan wegbrachten, viel nou weer.
In de kerk was Jeppe vooral onder de indruk van het grote kruis dat boven het altaar hing. Bij voorkeur in de stille momenten, tussen de gebeden en teksten door, wees hij erop en zei dan: "Papa!"
Toen we voor de kist uit de kerk verlieten, zwaaide Jeppe vriendelijk naar alle aanwezigen.
In de auto op weg naar huis, zei Pien, met het bidprentje in haar hand: "Grote Opa is nou weg, hè mama? Maar ik heb nog een foto!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten