Na een week op de Berg in de tuin te hebben gewerkt, kreeg Ama last van haar rug. Hoopten we eerst nog dat het een extreme vorm van spierpijn was, toen vreesden we toch voor weer een hernia. Maar de bijkomende koorts deed de huisarts toch besluiten tot een ziekenhuisopname en daar ligt ze nu.
We gingen uiteraard op bezoek. Pien had een mooie tekening gemaakt: een kindje, een papa en een mama, alledrie met blauwe ogen en alledrie onder een dakje waar regen op viel. Dat dak was het dak van het ziekenhuis. Ze werden niet nat van de regen, dankzij dat dakje.
Toen de verpleegkundige de antibioticum kwam toedienen, trokken Pien en Jeppe zich meteen terug van het bed, kropen respectievelijk bij papa en Apa op schoot en keken met grote ogen toe. Ze kregen van de verpleegkundige ieder een grote spuit waar ze 's avonds heerlijk mee gespeeld hebben in bad. De badkamer stond blank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten