Pien heeft een spraakgebrekje. Ieder woord dat met 'tr' start, begint zij uit met 'k': krap, krui, krein, kranen, kralala. Jeppe heeft eveneens een spraakgebrekje. Iedere 'k', spreekt hij uit als 't': taas, tus, tijt 'ns.
Jeppe gaat altijd zonder mopperen naar bed, behalve deze ene keer. Hij wil niet gaan slapen. Peter vraagt hem wat er is. "Wil je nog iets, Jeppe?"
"Mama, tuuhuus!" (kus)
's Avonds komen er twee vrienden eten, Wilfred en Michael. Pien vindt het wel erg lang duren voordat ze er zijn. Dus pakt ze haar (speelgoed)telefoon en belt vast.
"Hallo? Ja, Alfred, wanneer kom je nou?"
Ik mompel vanachter mijn krant: "Hij heeft Wilfred." Waarop Pien antwoordt: "Nee, Wilfred is jouw vriend. Míjn vriend heet Alfred."
We zijn druk bezig een gordijnrails op te hangen. Ik sta op de keukentrap, terwijl Peter op de vensterbank geklommen is. We werken onhandig, boven ons hoofd, boven onze macht. Jeppe komt de kamer in gelopen, met in iedere hand een autootje. Hij bekijkt het tafereel en vraagt: "Helluppuh??"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten