Kleine jongens...

... worden groot. Vandaag gaat Jeppe voor de allerlaatste keer naar 'Jana en Mieke'...

Op weg naar het kinderdagverblijf leert Jeppe, net als iedere dag, weer iets nieuws. Deze keer is het de letter V. We wijzen de letter aan op de auto voor ons. Hij spot zelf het tweede en derde exemplaar.

"Goed zo, Jeppe, dat is inderdaad de V. De V van Vermeer en van Verjaardag en van Verrassing en van Veel taart."

"Ja, en van lantaarnpaal!"

Eerste schooldag

Jeppe mag vandaag voor de eerste keer oefenen op school. We zijn allemaal een beetje zenuwachtig. Pien verzucht in de auto op weg naar school: "Het voelt een beetje spannend in mijn buik!"

De dag verloopt prima, al is Jeppe wel moe wanneer hij thuiskomt. Gelukkig is daar een Ama die hem het ene boekje na het andere voorleest.

Op kamp

Pien gaat op kamp met school. Vorig jaar ging ze ook. Toen was ze nog jongste kleuter en mochten wij haar legitiem 's avonds op komen halen. Nu is ze oudste kleuter en is het de bedoeling dat ze blijft slapen. Maar ze heeft nog nooit ergens alleen gelogeerd, dus wij rekenen op een telefoontje van de juf. Dat telefoontje komt niet na het eten. Het komt ook niet als de jongens in bed liggen en het huis weer aan kant is. Het komt zelfs niet wanneer wij naar bed gaan. Het komt niet.

Op de vraag of Pien lekker geslapen heeft, antwoordt ze bevestigend. "En ik werd ook helemaal zelf wakker. Iedereen was al beneden en toen kwam Wendy mij halen." Op de foto's oogt ze nogal moe. "Ja, ik wilde terug naar bed, maar dat mócht niet!" Toch heeft ze een leuk kamp gehad!

We lopen door het stadspark waar de paden bedekt zijn met goudgele blaadjes.

Jeppe: "Hee, daar is het pad verdwijnt!"

Een stukje verder staan alleen naaldbomen en is het pad schoon.

Jeppe: "Hee, daar is het pad weer verschijnt!"

Weer een stukje verder is een deel van het pad bedekt.

Jeppe: "En daar is het pad verkleint!"