Ouwetjes

De kerstdagen zijn een ideaal moment om alle foto's te sorteren. Dan kom je nog eens wat leuks tegen, zoals deze.

Na een bezoekje aan het circus:

Flinn gaat met Apa naar het station in Maastricht om treinen te kijken. Daar wordt hard gewerkt. Voor het station is een soort kanaal ontstaan dat vol staat met water. Een duiker maakt zich op kopje onder te gaan, ongetwijfeld om belangrijke werkzaamheden uit te voeren.

"Kijk," zegt Flinn, "die gaat naar de haaien!"

Vrolijk kerstfeest

Terwijl er tussen de kerstlampjes en kerstballen druk engeltjes gemaakt worden, nog een paar foto's van Neeltjes eerste maand, inclusief de voorstelling voor Sinterklaas waarin Jeppe een glansrol als wolf vervulde.

Neeltje wordt voor haar en onze nachtrust, die overigens uitstekend is, 's nachts ingevouwen in een paar zachte doeken. Het ziet er wat krap en ingebakerd uit. Als ze 's ochtends wakker wordt in het bijzijn van Jeppe, vraagt die laatste ongerust en bezorgd: "Mag ze nou uit haar gevangenisje?!"

Daar is ze!

Neeltje

op 27 november 2016 om 4:27u

op keizerlijke wijze geboren in het academisch ziekenhuis in Maastricht

Vol verwachting klopt ons hart

Belangrijk bezoek

Terwijl Viertje haar ouders druk bezig houdt - we zitten zo'n 4 à 5 keer per week in het ziekenhuis - zijn haar zus en broers met heel andere zaken bezig. Ieder met een eigen zelfgemaakte Pietenmuts, waar zelfs de zwarte Pieten jaloers op waren, heetten ze Sinterklaas welkom in het dorp.

Dwarsliggertje

Ze zeggen wel eens driemaal is scheepsrecht en de laatste loodjes zijn het zwaarst. Zouden we daarom al deze avonturen meemaken bij de laatste loodjes van nummertje vier?

Het begint met een gevalletje kinkhoest. Een in principe verdwenen ziekte, want we worden er allemaal als kind tegen ingeënt. Maar blijkbaar was er nog een bijzondere vorm van de bacterie in Zuid-Limburg in omloop, want Flinn liep, ondanks zijn inentingen, de ziekte op bij het kinderdagverblijf. Dus de hele familie, inclusief Apa en Ama, moest profilax aan de antibiotica.

Dat achter de rug hebbende, bleek bij de 36-weken controle het kindje in stuit te liggen. Aangezien er nog heel veel ruimte was in de buik werd aangeraden te proberen het kindje van buitenaf te draaien, een versie te doen. Onze tegenwerpingen dat die zee aan ruimte er ook wel eens voor zou kunnen zorgen dat het kindje net zo makkelijk weer terug zou kunnen draaien, werden weggewuifd met de opmerking baat het niet, dan schaadt het niet. En dus werden we doorverwezen naar het ziekenhuis.

Op maandag, 7 november, de allereerste dag van mijn zwangerschapsverlof, moest ik me in het ziekenhuis melden voor de versie. Marleen ging met me mee. De risico's waren klein, mijn buik is soepel en er is nog veel ruimte en het kindje is in goede conditie. Het hartfilmpje dat ze standaard vooraf maken, lukte niet goed. Het kindje lag onhandig en was veel te beweeglijk; ze konden er niet goed bij. Gezien de beweeglijkheid werd geconcludeerd dat het kindje in goede conditie is, en dus werd er toch maar gedraaid. Waar ze normaal gesproken minimaal 5 minuten, soms wel een half uur aan de buik moeten trekken en sjorren om de baby koppeltje te laten duikelen, was Viertje binnen een minuut van bil- naar kopligging gedraaid. Volgens protocol werd er weer een hartfilmpje gemaakt, en toen was er ineens onrust: een onregelmatige hartslag. Inmiddels stond de niet al te grote kamer vol met dames: ik op bed, Marleen op een stoel bij het raam, de verpleegkundige (Lonneke) met haar hand op mijn schouder, een arts-assistent, een co-assistent, een gynaecoloog, en iedereen twijfelde. Dus werd de dókter erbij gehaald, een man. Die schoot meteen in de paniek. We moesten met spoed naar de echokamer waar betere apparatuur was en er dus een betere meting gedaan kon worden. De dokter zelf haalde alvast de lift, terwijl ik in een rolstoel werd gehesen. Met gezwinde spoed, ik heb Marleen nog nooit zo hard zien rennen, doken we de lift in. De verkeerde, want deze sloeg de eerste verdieping over. Dus van 0 weer terug naar 2, lift uit, hoekie om, andere lift in, naar de 1e verdieping en toen met een rotgang zigzaggend tussen de polipatiënten door naar de echokamer. In een nóg kleiner kamertje stonden, zaten en lagen we nu met 9 mensen om er allemaal getuige van te zijn dat het onregelmatige ritme gelukkig niet aan een anatomische hartafwijking lag, maar een 'simpele' ritmestoornis bleek te zijn. Zo nu en dan sloeg het hartje een slag over. De ritmestoornis was dus ook nog eens aritmisch. Genoeg reden om mij in het ziekenhuis te houden en 's middags nog een keer te meten en kijken. 's Middags was die ritmestoornis er nog steeds en bleek bovendien het kindje teruggedraaid in stuit...

Ik mocht naar huis, maar moest me een dag later weer melden voor een nieuw hartfilmpje en een echo. Weer dat onregelmatige ritme en nog steeds een stuitligging. En dus moet ik nu om de dag (donderdag, zaterdag, maandag, woensdag, ...) naar het ziekenhuis voor een echo, tot het kindje geboren is, zodat ze het hartje goed in de gaten kunnen houden. Gelukkig maar dat ik mijn afspraak met de verloskundige op vrijdag heb staan, daar kan ik dus ook nog gewoon naartoe.

Onze geplande thuisbevalling, bij Apa en Ama op de Laan, gaat in ieder geval niet door. Sterker nog, begin volgende week verwacht ik precies te kunnen zeggen wanneer Viertje zal arriveren, want we krijgen waarschijnlijk te maken met nóg een versie en aansluitend een ingeleide bevalling. Dus we hebben de agenda's er alvast op nageslagen: wanneer komt het met roosters, school, verjaardagsfeestjes, en zwemles het beste uit om een kind te krijgen?

Wij laten het allemaal maar gebeuren en vertrouwen erop dat we in goede handen zijn. We houden slechts ons hart vast: is er binnen onze muzikale familie wel plaats voor een aritmisch dwarsliggertje?!

Oefening baart kunst

Pien oefent met aan elkaar schrijven.

Grapjas

Als follow up op de "Mama, niemand houdt van mij!"-opmerking van Flinn gisteren, riep hij vanochtend vol smart uit: "Niemand wil met mij trouwen!!"

Flinn vertelt een mop: Twee aardbeien liepen naast elkaar. Zei de andere tegen de andere: "Wat wil je later worden?" "Een auto!"
Deze mop herhaalt zich eindeloos, met andere fruitsoorten, met bomen, met specifieke auto's, ...

Knappe jongen

Ja, hij schrijft e-mails, maar ook al dan niet maagdelijk wit papier ontkomt niet aan zijn episteldrang.

Hij begon met 'mama'. Toen volgde 'Qin', verbeterd tot 'Pien', nadat hij 'Jeppe' had geschreven om af te kijken hoe de 'p' moest. Toen schreef hij op verzoek 'kip', 'hok' en 'piraat' (hij bedacht zelf dat dat met 'aa' moest). En daarna schreef hij uit zichzelf 'wiroltbol'.

Inmiddels houdt hij een dagboekje bij, zo af en toe. Zaken als 'Zwemen', 'Kamp leuk', 'Brent spelen', en 'Klimun' worden netjes genoteerd.

Huis en tuin

Na al dat geklets tijd voor weer eens een foto-update. Van lang geleden tot recent. Een compilatie van tuin-en-huiswerkzaamheden. Viertje kan komen, bijna...

Flinn is een beetje vervelend. Hij treuzelt terwijl we op het punt staan naar school en werk te vertrekken. Dus Peter moppert een beetje op hem. Met een sip gezichtje en een pruillip komt hij bij mij staan: "Mama, niemand houdt van mij!"

Flinn heeft een tikkeltje 'last' van grootheidswaanzin. Tijdens de fietstocht door de Willem-Alexandertunnel ziet hij een een golfkarretje, door de organisatie gehuurd om voor minder valide mensen ook een tochtje door de tunnel mogelijk te maken: "Apa kijk, een Ferrari!!

Terwijl hij rondspringt op de trampoline komt er een klein sportvliegtuigje over: "Apa kijk, een AWACS!!"

Op het kinderdagverblijf vraagt Meia aan Flinn: "Hoeveel jaar ben jij?"

Flinn, zeer gedistingeerd: "Acht-en-twin-tig."

Als Diana hem later nog eens vraagt: Flinn, hoeveel jaar ben je nou?" reageert hij nonchalant: "Geen idee."

Ben niet bang!

Pien en Jeppe gaan met hun tijd mee en e-mailen tegenwoordig met oma:

e-mail van Jeppe (hij laat weten dat hij is wezen zwemmen):

Zwemun lieve oma kusje

Jeqqe

e-mail van Pien:

Hoi oma,

Ja ik zit nu op zwemles ik heb al 1 keer gezwommen zonder bandjes. Ik heb al twee tanden uit en twee tanden los voortanďen en 1 pinkeltje uit . Pien xxx

Interesses

Flinn is erg geïnteresseerd in anatomie. Hij wijst zijn knie aan en constateert: "Dit is mijn knie." Dan wijst hij zijn enkel aan en besluit: "Dit is mijn enkel." Vervolgens wijst hij het stuk aan de voorkant tussen knie en enkel aan. "Wat is dit, mama?"

"Dat is je scheenbeen."

"Jawel, dat is wél mijn been!"

Peter houdt de deur voor Flinn open. Flinn: "Dank u wel, papa, val te pletter."

Ze kennen de films van de mammoet (Ice Age 1 t/m 4) zo onderhand uit hun hoofd, dus als de dvd-speler dienst weigert is dat geen enkel probleem, dan spelen ze de film gewoon zelf na.

Jeppe: "Kom hier, schriel fossiel!"

Ik: "Wat betekent dat, Jeppe, 'schriel'?"

Jeppe: "Dat hij heel hard kan schreeuwen."

Flinn: "Kom hier, schriel passiel!"

Flinn, uit het niets: "Mama, Jezus is dood. En Fiep ook." (Fiep Westendorp)

Nieuwtje:

Pien zit sinds kort op zwemles. Als een echte waterrat springt ze van de kant, duikt ringetjes op, loopt over een mat en zwemt er onderdoor. Ze heeft al een vriendinnetje: het meisje in het rode zwempak met de witte stippeltjes. Hoe ze heet? "Dat weet ik niet."
Wij hebben grootse verwachtingen, want naast haar zwemmeester Pascal, wordt ze wekelijks bijgestaan door stagiaire Uschi Freitag. Wij rekenen dus op een spectaculaire show als ze op mag voor haar A diploma.

Snottebellen op rechts?

Flinn zit flink te snotteren.

Ik: "Heb je een verstopte neus, Flinn?"

Flinn: "Nee hoor, mijn neus is gewoon hier."

Ik: "Heb je dan een loopneus?"

Flinn: "Nee hoor, mijn neus zit gewoon stil."

Ik: "Waarom zit je dan zo te snotteren?"

Flinn: "Ik heb gewoon een snottebel!"

Niet veel laten horen we hem experimenteren: "Snotte-bel... snottennn-bel... snnnottennn-bellennn..."

We hebben een nieuw liedje aan het slaapritueel toegevoegd: Prinsesje Tierlantijn die geen prins wil trouwen, maar een schoorsteenveger. Flinn zingt uiteraard weer uit volle borst mee. Op een gegeven moment worden er drie prinsen opgevoerd waaruit het prinsesje mag kiezen: prins Diederik, prins Roderick, en ook prins Adelbrecht.

Flinn: "Waarom is het prinsesje alleen op rechts? Waarom zit er geen prinsesje op links?!"

Uiteraard kennen de kinderen het liedje van Bob de Bouwer. En toegegeven, graafmachines vinden ze best wel interessant, maar Bob die een tuinhuisje bouwt, kan ze niet boeien. Wel zijn ze alledrie erg geïnteresseerd in dino's en dan met name in de binnenkant, het skelet. Het dino-skelet-bouwpakket dat Flinn voor zijn verjaardag kreeg, ligt regelmatig in honderden kleine stukjes op de mat, waarna ze zich er gedrieën overheen buigen om het weer helemaal in elkaar te zetten. Het duurde dan ook niet lang voordat het Bob de Bouwer-liedje ietwat werd aangepast. Nu zingen ze uit volle borst: "BOTTENBOUWER, kunnen wij het maken? BOTTENBOUWER, YES WE CAN!!"

Leuke praat

Wij doen er normaal gesproken niet aan, maar als ze in de aanbieding zijn, zwicht ik toch voor gender-specific shampoo: prinsessen-shampoo voor Pien en piraten-shampoo voor de jongens. De prinsessen-shampoo ruikt naar die ouderwetse, roze bubblegum, de piraten-shampoo heeft iets weg van (chemische) meloen. Jeppe kan mijn uitspatting niet waarderen: "Nee mama, die piraten-shampoo wil ik niet, die ruikt naar geplet water!"

Tijdens een wandelingetje door het dorp komen we een collega van Peter tegen. Peter zwaait en Flinn vraagt zich af naar wie.

Peter: "Dat was Joost, Flinn"

Flinn: "Oh ja mama, dat is jouw beste vriend, hè?!"

Lonneke: "Ssst Flinn, dat is een geheimpje, dat moet je niet verklappen!"

Flinn begint spontaan te klappen...

Inmiddels kent Flinn al een hoop automerken. Als we bij school staan te wachten op Pien en Jeppe, somt hij de merken van het rijtje geparkeerde auto's op: "Een iesjiebiesjie, een ruhnoo, een sietroewèn, een zeejat, en een zoekzoekie."

Flinn de wijsneus

Met Viertje op komst moeten we ook op jacht naar een auto waarmee 6 mensen relatief eenvoudig vervoerd kunnen worden. Met grote dank aan een familielid dat volop meedacht en af- en aanbeval, kwamen we uiteindelijk op een Mitsubishi Grandis uit. Onze dealer is momenteel hard op zoek naar een niet-grijs (wens van Pien) exemplaar.

Aangezien de kinderen erg geïnteresseerd zijn in automerken - Flinns lievelings srietroewèn is op dit moment een rr uh noo - lijkt het ons leuk ze vast te laten wennen aan het toekomstige merk. Dus als er voor ons bij het stoplicht eentje staat, zeg ik: "Kijk Flinn, dat is een Mitsubishi. Kan jij dat zeggen?" Het blijft even stil achterin en dan komt het eerlijke antwoord: "Nee, dat kan ik niet."

Even later rijden we weer en vraag Flinn naar het merk van de auto voor ons. Een Opel. "Dat kan ik wel zeggen: O-pol. En wat is die auto daarvoor?" Het betreft een BMW. "Dat kan ik ook zeggen: Ee-Haa-Bee!"

Flinn heeft de neiging de tandpasta van zijn tandenborstel te sabbelen in plaats van er zijn tanden mee te poetsen. Aangezien hij nogal competitief is, daag ik hem uit voor een wedstrijdje wie het beste zijn tanden kan poetsen. Als hij het na twee slagen voor gezien houdt, concludeer ik dat ik dus gewonnen heb. "Nou mama, dat ben ik niet met je eens."

Flinn zit aan de ontbijttafel te treuzelen met zijn boterham. Edouard spoort hem aan: "Zeg Flinn, ga jij die boterham nog opeten?"

"Nou, dat lijkt me niet, nee."

Aan de lunchtafel op het kinderdagverblijf gaat het gesprek over moeders. De meeste moeders zijn aan het werk. Flinn vraagt aan Diana, een van de leidsters, waar haar moeder is. "In de hemel, tussen de sterren," is het antwoord. Flinn, altijd gastvrij: "Oh, als ze terugkomt mag ze wel bij mij televisie komen kijken."

Als ik hem de volgende ochtend nog eens vraag waar de moeder van Diana is, zegt hij: "Op de maan..." stilte "of nee, tussen de sterren." Wat ze daar doet? "Even rondkijken."

Taal

Flinn aan de telefoon met Ama: "En nu ga ik met de treinen spelen tot ik er helemaal duizelig van word!"

Pien en Peter praten over taal. Peter vraagt wat Pien het allermooiste woord vindt. Lynx, is het antwoord. Verbaasd vraagt Peter hoe ze daar nou weer bij komt. Pien: "Nou, 's avonds in bed dansen alle woorden door mijn kop en dan komt er één woord naar voren dat mijn kop het mooist vindt en dat woord is lynx."

Jeppe is dolenthousiast over de Maya de Bij hagelslag die in ons ontbijtspullenmandje is neergestreken. Hij legt aan opa uit waarom hij er zo dol op is: "Het is witte en bruine hagelslag en er zitten Maya's in en het vriendje van Maya, Willie, en die zijn lekker, zo lekker dat je ze wel allemaal tegelijk wil, maar we mogen er altijd maar twee, een van Maya en een van Willie..."

Opa, die nog nooit van Maya de Bij heeft gehoord, laat staan van hagelslag waar het figuurtje in verwerkt is, kan het verhaal niet volgen: "Ik snap helemaal niet wat je zegt, Jeppe."

Jeppe: "Maar je spreekt toch Nederlands? En ik toch ook?!"

Flinn zingt een liedje: "Soms is discomatje ziek, middenin de week maar toch maar niet..."

Flinn is jarig geweest en heeft prachtige cadeaus gekregen waar het hele weekend intensief mee gespeeld is. Op maandag gaat hij weer een hele dag naar de kinderopvang. Als we aan het eind van de lange dag thuiskomen, loopt hij vol verwachting de kamer in en roept enthousiast uit: "Ja, ze zijn er nog!!"

Slaapliedjes

Het bedritueel begint met tandenpoetsen en pyjama aandoen. Dan lezen we een verhaaltje voor (meestal een Borre boekje - we hebben er twee...) en daarna mag Flinn nog drie slaapliedjes kiezen. Tegenwoordig zingt hij die uit volle borst mee. Bij voorkeur voorzien van commentaar.

Favoriet van dit moment is Rock-a-Bye Baby, dat technisch gesproken uit twee liedjes bestaat, want ik zing er meestal meteen Go to sleep my little picaninny achteraan. De tekst heb ik wat aangepast; wij zingen Go to sleep my darling little Flinnie waarop Flinn altijd aanvult "dat ben ik". Die twee liedjes zingen we nu dus iedere avond drie keer achter elkaar. Dan blijft het natuurlijk wel hangen! Hij kan het nu ook helemaal alleen: https://goo.gl/photos/UxMLE5Zyte6yGboXA

Rock-a-bye baby, in the treetop (Flinn: "dat vind ik zielig")

When the wind blows, the cradle will rock (Flinn: "dat vind ik lief")

When the bough breaks, the cradle will fall (Flinn: "dat vind ik lief")

And down will fall baby, cradle and all (Flinn: "dat vind ik zielig")

Go to sleep my darling little Flinnie, (Flinn: "dat ben ik")

Tommy fox will have you if you don't

Hush a bye, don't you cry

Mummy's little baby, 

Daddy's little Alabama coon (Flinn: "ik zing 'koes', dat kan ook, hè?!")

Flinn is al groot

Even opscheppen over ons kleinste mannetje dat op donderdag 8 september 3 jaar wordt.

We zitten aan tafel. Flinn kondigt aan dat hij astronaut wil worden.

Peter: "Wat is dat, Flinn, astronaut?"

Flinn: "Dan vlieg je naar de maan."

Het is bedtijd. Ik zing mijn vaste riedel slaapliedjes en eindig met suja suja Prikkeltje, daarbuiten schijnt de maan. Flinn onderbreekt mijn gezang: "De maan kan toch niet schijnen?!"

Het is dinsdagochtend. Flinn kruipt bij ons in bed en wil vanalles en nogwat - dingen die helaas teveel tijd vragen voor een doordeweekse dag. Ik leg hem uit dat er geen tijd voor is, omdat Pien nog onder de douche moet.

Flinn: "Waarom moet Pien dan onder de douche?"

Ik: "Omdat ze nou in groep 3 zit en graag frisgewassen en lekker ruikend naar school wil."

Flinn: "Oh, vandaar."

Flinn is op zoek naar Ama: "Ama is in de voortuin, toch?"

Apa: "Nee hoor, Ama is daar niet."

Flinn: "Volgens mij wel, hoor."

Apa: "Nee, volgens mij niet."

Flinn: "Volgens mij wel."

Apa: "Volgens mij niet."

Flinn: "Laat maar."

We zitten aan tafel. Pien zit een beetje te zeuren over haar groente die ze niet op wil eten.

Flinn: "Pien, please, niet zeuren, anders ga je naar de gang."

Flinn begint interesse te krijgen in toiletbezoeken. Op het kinderdagverblijf houdt hij bij hoog en bij laag vol dat hij moet plassen. Hij zit een paar minuten op de wc en doet heel hard zijn best, maar er komt niks. Dus Danique stelt voor om het later nog eens te proberen.

Flinn: "Dat is een interessant idee..."

Op een ander moment zit hij eveneens op het toilet. Deze keer komt er een grote plas. Diana stelt voor om dan straks ook nog even te poepen.
Flinn: "Nou nee, dat doe ik thuis wel."

Vakantie!

We BBQ-en bij Wendy en Matthijs. Flinn en Jeppe vinden het vooral leuk vanwege de hangmat.

Jeppe: Wij gaan even slapen."

Flinn: "Ja, want het was een drukke dag!"

Er klinkt klassieke muziek op de radio, maar het is niet Peter en de wolf.

Flinn: "Maar het is wél interessant!"

Jeppe wil iets wat niet lukt.

Marleen: "Dan doe je toch het alternatief?!"

Flinn: "Wat is rabiet?"

Pien zingt het liedje van Heleentje van Capelle 'Naar de speeltuin': "Kleine Piet vliegt van de wip, valt zijn tante door zijn lip..."

Even later zingt ze het weer: "Kleine Piet vliegt van de wip, valt zijn oma door zijn lip..."

Jeppe wil alleen zijn pyjamabroek aan, niet zijn pyjamatrui: "Ja, want ik slaap als een sterke man!"

In het Natuurhistorisch Museum is een aparte tentoonstelling over haaien. Er staat een grote (nep)haai. Volgens Jeppe is die aangespoeld. Flinn houdt het erop dat 'ie is doorgespoeld.

Over een maand is Flinn jarig, dan wordt hij 3. "Ik ben bijna verdrietig!"

Flinn heeft een sprintertje (splinter), maar dat is niet erg, want "ik ben een dappere jongen!"

Laatste dag

Het is de laatste schooldag voor de zomervakantie en voor Pien is het helemaal een speciale dag: haar laatste als kleuter. Volgend schooljaar zit ze in groep 3. "Dan ben ik een écht schoolkind!"

Vanwege het warme weer mogen de kleuters in zwempak en zwembroek naar school en doen ze waterspelletjes. Pien geniet van het waterpistolengevecht, maar Jeppe heeft minder waterpret: "Ik werd er helemaal nat van!"

Flinn wordt groot. Hij is van zijn babybedje naar een groot bed verhuisd en deed voor de eerste keer een grote boodschap op het potje. Op de vraag of hij nou voortaan altijd op het potje of de wc gaat, antwoordt hij: "Nee, dat heb ik al eens al gedaan. Dat hoeft nou niet meer."

Hoofddeksel

Flinn heeft een wat schrikkerige bui. In de auto roept hij bij ieder geluid: "Ik schrik me 'n hoedje!  Ik schrik weer m'n hoedje!"

Jaarsluiting

Ze moeten nog een weekje naar school, maar de jaarsluiting zit er vast op. En wat voor eendje!

In bad en op reis

Wij hoeven straks de baby niet meer in bad te doen. Daar hebben we iemand voor!

En Pien en Jeppe zijn toe aan vakantie. De school faciliteert!

Proficiat, opa Leen!

Vervoegingen

Apa is apetrots op zijn jongste kleinzoon. Hij gaat regelmatig een stukje met het mannetje fietsen en Flinn heeft onderweg geleerd te schakelen. Als ze wegrijden bij een stoplicht, weet Flinn dat hij weer mag. Tot twee keer toe laat hij Apa weten dat hij heeft "geschakeld". Dus hij heeft technisch inzicht én taalgevoel, want welk kind van nog geen drie kan het woord 'schakelen' op de juiste manier vervoegen?!

Dat technisch inzicht daar zijn wij het tot op zekere hoogte mee eens. Over het taalgevoel twijfelen wij nog een beetje. Op zondagochtend meldt Flinn zich met een stapeltje kleren: "Mama, ik wil worden aangekloot!"

Als kleine baby ging Flinn vaak wandelen met Ama. Om naar het bos te kunnen, moesten ze langs de tuin van de buren, waarin vier kleine keffertjes bij iedere voorbijganger flink van zich laten horen. Baby Flinn schrok steevast van het felle geblaf. Ama stelde hem en de hondjes gerust door te zeggen: "Hoeft niet hondjes, wij zijn het maar."
Afgelopen zondag, het is prachtig weer. Flinn en Jeppe spelen met de duplo. Zeer geconcentreerd worden er brandweerauto's, helikopters, vliegtuigen, en torens gebouwd. Bij de buren blaft een hondje. Flinn kijkt niet op of om, maar mompelt: "Hoeft niet hondje, ik ben het maar."

Vreemde vogel

Er zit een vogel op het dak van de overburen. "Kijk," roept Flinn, "een kraai!"

Ik ben het niet met hem eens. "Nee, Flinn, da's een duif."

Flinn: "Of een kraai, dat kan ook kunnen!"

Flinn is dol op zijn grijze auto. Hij draagt 'm de hele dag met zicht mee, bij voorkeur in een lichtblauw make-up koffertje. Hij weet ook precies om wat voor een auto het gaat: een srietroewèn!

Kleine update

Pien rent trots naar boven, waar Peter de jongens helpt aankleden: "Ik was de eerste die de baby heeft gevoeld!" Inderdaad, Viertje begint zich voorzichtig te roeren. Dat vieren we met een ballonnetje!

Oefening baart kunst

Flinn oefent alvast voor december.

Familiezaken

Het is tijd voor een nieuwe tandenborstel, dus Pien kiest er voor zichzelf een met een prinses, voor Jeppe eentje met een vliegtuig en voor Flinn eentje met een auto. Na overhandiging besluit Jeppe dat hij toch liever die met de auto had, dus wordt er geruild. Maar na de eerste poetsbeurt besluiten de heren dat ze toch terug willen naar de oorspronkelijke situatie, of, beter nog, dat ze iedere dag van tandenborstel gaan wisselen. Daar steken wij een stokje voor door te zeggen dat het niet zo heel fris is om de tandenborstel van iemand anders te gebruiken, denkende dat daarmee de kous is afgedaan. Maar nee, de volgende ochtend neemt Jeppe weer de tandenborstel van Flinn ter hand.

Ik: "Bah Jeppe, dat is echt een beetje vies!"

Jeppe: "Nee hoor, ik hóu van het spuug van Flinn!"

Peter is voor zijn werk een dagje naar Amsterdam, met de trein. Wij halen hem op van het station. Uiteraard moet er even goed gecommuniceerd worden hoe laat we waar staan. Daar hebben wij Pien voor, die ijverig smsjes stuurt: "We gaan nu naar. Het grote. Stjaastjon. Xxx"

Ik vraag haar om even duidelijk aan te geven dat we in Bunde op de grote parkeerplaats staan en niet op het centraal station van Maastricht: "Van dunbe grote parkeergeraasje"

Jeppe spaart dinoplaatjes. Na een uitstapje naar de appiehappie heeft hij weer een nieuwe stapel. Zorgvuldig worden de plaatjes gesorteerd. Hij spot meteen al een dubbel exemplaar. Ik vertel dat zijn neefje Job ook dinoplaatjes spaart en dat hij de plaatjes volgende week op de SuperTermeerDag mee kan nemen, zodat hij met Job kan ruilen.

Zorgvuldig wordt er ingeplakt en de hoeveelheid dubbele stickers neemt gestaag toe. Als hij klaar is bekijkt hij tevreden het stapeltje weggeefexemplaren: "Zo, die zijn voor mijn zoontje."

Beroemdheden

Een tot twee keer per jaar brengt de school van Pien en Jeppe een glossy uit. In de editie van mei 2016 staat Jeppe op de voorpagina en is er een uitgebreid interview met Pien en twee klasgenootjes opgenomen in het middenkatern.

 

Ook Flinn schittert regelmatig in de media. Recent verscheen hij op facebook:

Vreemde talen

Vol trots vertelt Pien wat ze op school allemaal gedaan hebben: "We hebben gepraat in het Nederlands, gezongen in het Engels, en geteld in het Orgaans!" (Hongaars)

Flinn heeft diep filosofische gedachten in de auto: "Een mens is een mens. En een auto is een auto. En gras is gras. En groen is groen. En vrijdag is dinsdag."

Flinn leest

Op vrijdagochtend neemt Flinn de krant ter hand. Zeer geinteresseerd bestudeert hij een artikel om vervolgens tot de conclusie te komen: "Kijk mama, een dino-bot, het kan vliegen!"

ETA: 2 december 2016

Flinn: "Is de baby in de buik? En waar zijn de papa en de mama van de baby?"

Jeppe: "Mama, wil jij mij opeten? Dan kan ik de baby vast zien!"

Pien - dol op haar babyneefje Camilo die ze afgelopen weekend heeft gezien - wanneer we haar vragen of ze een idee heeft voor een werknaam: "Baby Camilo!"

En vóór dit nieuwtje waren er nóg een hoop enerverende momenten: naar de kapper en naar het Molenweekend. Flinn kan niet wachten: "Gaan we nou naar het draaimolenweekend?"

Op maandagochtend na een heerlijk Molenweekend vraagt Flinn: "Gaan we nou naar het hiephap(wipwap)weekend? Of naar het schommelweekend?!"

Poetsplezier

Flinn draagt een aardig steentje bij in de huishouding. Hier zorgt hij voor schone muren en een blinkende kussenopbergbox.

Op het kinderdagverblijf is hij niet altijd even behulpzaam. Ettelijke momenten voordat deze foto werd genomen, hingen Flinn en zijn vriendinnetje Nora over de vensterbank en hielden allerlei stuks speelgoed uit het raam. Het groepje leidsters dat toevallig net buiten zat te lunchen en de kinderen toeriep dat ze niks uit het raam mochten gooien, voorkwam dat een groot deel van de inventaris op de stoep terecht kwam...

Meivakantie

Twee weken vrij: een week slecht weer, een week goed weer. Kortom, een prima vakantie!

Bij de lunch in het Sprookjesbos krijgen ze uiteraard ook iets te drinken. Pien wil graag appelsap, maar Flinn heeft liever minilade (limonade).

Nieuw

Nieuwe schoenen en een nieuwe voortuin!

Smakelijk eten!

Een etentje op de Laan, met soep. Jeppe wil graag pittige stoepstengels.

En Pien bekijkt welke variaties er allemaal mogelijk zijn met deze pittige stengels.

"Zoete stengels met sjem..."

"... en tussen de hem."

Nog eventjes

Flinn doet niets liever dan Pien en Jeppe mee naar school brengen. Terwijl wij de tassen netjes in de vakjes leggen, de bekers in de bekerbak zetten, de jassen aan de kapstok hangen, en de twee Vermeertjes een werkje uitkiezen om tot half 9 rustig bezig te zijn op hun eigen plekje in de klas, vermaakt Flinn zich bij de zandtafel.

"Ga je mee, Flinn?"

"Nee mama, ik ben nog eventjes bezig. Nog zes minuutjes, dan ben ik klaar."

Flinn slaat zijn handen voor zijn ogen en roept verbaasd: "Hee, ik zie nog niks niet!"

Brrroemmmbrroemmm

Als je een oom hebt die door je zus Broembroem Thijs gedoopt is, vanwege zijn indrukwekkende motor, dan was het dus eigenlijk gewoon voorbestemd. Broembroem Jeppe en Broembroem Flinn.

 

Op een mooie lentedag

Flinn met zijn vriendje Thomas.