In haar Utrechter jaren zong moeder in het smartlappenkoor Nooit Meer Eenzaam. Hoewel er van concerten bijwonen in de afgelopen zes jaren nooit iets kwam, omdat er altijd wel iemand hoogzwanger of pasgeboren was, bleven we toch op afstand grote fans. Tot de dag kwam dat de dirigente aankondigde voor twee jaar in Singapore te gaan wonen en dat vertrek met een passend afscheidsconcert te willen vieren. De hele familie Vermeer klom in de auto en reed in twee uur tijd naar Utrecht, alwaar moeder tijdens het concert tot haar verbazing nog steeds alle liedjes woord voor woord mee kon zingen. Pien keek haar ogen uit, Jeppe danste er op los en Flinn was vrijwel de hele dag wakker zodat hij alles in zich op kon nemen.
Het bleef nog lang onrustig, zowel in de auto als weer thuis op de Berg. Steeds weer begon iemand over de leuke dag. Flinn had vooral van de vele klanken genoten en Jeppe vond alle "ziek moooooi". Mama leefde helemaal op bij de gedachte aan het liedje Laat me alleen en papa had erg genoten van De bolide. Op de vraag aan Pien wat zij het mooist vond, antwoordde ze: "De jurken!"
Het bleef nog lang onrustig, zowel in de auto als weer thuis op de Berg. Steeds weer begon iemand over de leuke dag. Flinn had vooral van de vele klanken genoten en Jeppe vond alle "ziek moooooi". Mama leefde helemaal op bij de gedachte aan het liedje Laat me alleen en papa had erg genoten van De bolide. Op de vraag aan Pien wat zij het mooist vond, antwoordde ze: "De jurken!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten